«مکالمه» فرانسیس فورد کوپولا ادای دین یک شاگر به استاد است، شاگردی که خود کم از استاد ندارد (و حتی می‌شود گفت در این مورد از استاد خویش پیشتر است). «مکالمه» ادای دین کوپولا به «آگراندیسمان» میکل‌آنجلو آنتونیونی است، اما نه ادای دینی صرف. Continue Reading “آگراندیسمان شنیداری – درباره مکالمه ساخته فرانسیس فورد کوپولا”
رنسانس در سرزمین پیروسمانی – نگاهی به سینمای نوین گرجستان
کمی بیش از دو سال پیش بود که داور بخش سینمای ملی گرجستان در جشنواره فیلم تفلیس بودم و باید تمامی فیلم‌های کوتاه٬ مستند و بلند آن سال گرجستان را می‌دیدم و بعد به همراه اولریخ گرگور که در ایران با کتاب سینمای هنری شناخته می‌شود و همسرش اریکا که منتقد و برنامه‌ریز جشنواره‌ای است فیلم‌ها را داوری می‌کردیم. Continue Reading “رنسانس در سرزمین پیروسمانی – نگاهی به سینمای نوین گرجستان”
مویه‌هایی از اعماق – سوسپیریا و سینمای داریو آرجنتو
داریو آرجنتو شاید معروف‌ترین کارگردان سینمای جالو (سینمایی که با ساد‌ه‌انگاری می‌شود سینمای تریلر سرشار از خون و عیش دهه 1970 ایتالیا توصیفش کرد) باشد. فیلمسازی که خیلی سریع تعدادی از فیلم‌هایش به آثاری کالت بدل شدند و بسیاری از فیلمسازهای مطرح این روزهای سینما از جمله گاسپار نوئه و نیکلاس ویندینگ رفن از او به عنوان منبع الهام خود نام بردند. Continue Reading “مویه‌هایی از اعماق – سوسپیریا و سینمای داریو آرجنتو”
وسترن واژگون – تلما و لوئیز ساخته ریدلی اسکات
انگار فیلم باید در همین گرند کنیون تمام می‌شد و جز این اگر بود عجیب بود؛ «تلما و لوئیز»، این فیلم چندوجهی ریدلی اسکات از همان نمای آغازینش، از همان تصویر سیاه و سفیدش از بیابانی بی‌انتها که لوحِ قرار گرفتن نام فیلم و عواملش است و بعد آرام آرام رنگی می‌شود و در آخر هم آرام آرام در سیاهی محود می‌شود به ما می‌گوید که با یک وسترن روبرو هستیم اما وسترنی واژگون. Continue Reading “وسترن واژگون – تلما و لوئیز ساخته ریدلی اسکات”
سینمای پنهان – ویدئودروم ساخته دیوید کراننبرگ
بلوغ سینمایی دیوید کراننبرگ خیلی دیر رخ می‌دهد و تا سال‌ها، حتا وقتی به شهرت هم می‌رسد از این بلوغ خبری نیست. وقتی فیلم‌های دوره اول فیلمسازیش را نگاه می‌کنی، کارهایی مثل «جرم‌های آینده»، «استریو» و «هار» و حتا «اسکنرز» و «Shivers»، همچنان احساس می‌کنی با فیلمسازی روبرو هستی که ذوق‌زدگی بیش از اندیشه او را به جلو می‌راند. Continue Reading “سینمای پنهان – ویدئودروم ساخته دیوید کراننبرگ”
در جستجوی هویت و حافظه ملی – نگاهی به سینمای آندری وایدا
سه نفر بودند که سینمای لهستان را جهانی کردند؛ رومن پولانسکی، کریشتف کیشلفسکی و آندری وایدا. سه نفری که هنوز هم علمدار سینمای لهستان هستند و نام‌های دیگری چون یژه اسکولیموفسکی، آندری ژوافسکی، آنیژکا هولاند و کریشتف زانوسی در سایه نام آنها قرار گرفتند. Continue Reading “در جستجوی هویت و حافظه ملی – نگاهی به سینمای آندری وایدا”
از گوشه و کنار دنیا – بهترین فیلم‌های سال 2017
چرا فهرست بهترین فیلم‌های سال را می‌نویسم؟ همین فهرست بهترین‌های سال را؟ برای اینگه فخر بفروشیم و بگوییم چه فیلم‌های بسیاری دیدیم؟ یا اینکه ما هم بخشی از بازی سالانه باشیم؟ این فهرست که به زبان فارسی است و مطمئنا مخاطبان خودش را دارد، شاید هم خیلی اندک. این فهرست چه تاثیری می‌تواند بگذارد؟ Continue Reading “از گوشه و کنار دنیا – بهترین فیلم‌های سال 2017”
در هزارتوی تاریکی – برخلاف شب ساخته فیلیپ گراندریو
فیلیپ گراندریو از آن فیلمسازهایی است که روی مرز سینمای هنری راه می‌رود، هرگز سینمایش راهی به گیشه نبرده و حتا در وادی سینمای هنری هم آنقدر حاشیه‌نشین بوده که حتا در میان دوست‌داران سینمای هنری هم نامی کمترشنیده شده است، اما آنهایی که سینمایش را دنبالش کردند شیفته جنون و غرابت سینمایش شدند. Continue Reading “در هزارتوی تاریکی – برخلاف شب ساخته فیلیپ گراندریو”
عکس مرگ – پیش از باران ساخته میلچو مانچفسکی
دوربین عکاسی حلقه واصل دو انتهای زنجیره خشونت و کشتار در تاریخ معاصر مقدونیه در فیلم درخشان «پیش از باران» میلچو مانچفسکی است. در روایت غیرخطی «پیش از باران» که سال 1994 ساخته و برنده شیر طلای جشنواره فیلم ونیز شد؛ ابتدا پایان داستان را می‌بینیم و تنها زمانی که بخش سوم فیلم به نام «عکس‌ها» را می‌بینیم متوجه توالی زمانی سه بخش فیلم می‌شویم. Continue Reading “عکس مرگ – پیش از باران ساخته میلچو مانچفسکی”