ساده‌انگاری محض و غیرقابل‌بخشش است اگر فکر کنی «جنگ سرد» پاول پاولیکفسکی فقط فیلمی درباره یک رابطه عاشقانه محتوم در روزهای آغازین جنگ سرد در دهه 1950 است که عاشق و معشوق را در چند کشور به هم می‌رساند و از هم دور می‌سازد.
جدیدترین فیلم برادران کوئن که به تازگی از شبکه نتفلیکس پخش شده «تصنیف باستر اسکراگز» نام دارد؛ وسترنی اپیزودیک که هر چه پیشتر می‌رود طنزش گزنده‌تر می‌شود. فیلمی که عصاره‌ی حدود سی و پنج سال فیلمسازی دو برادر است
کمتر فیلمسازی مثل استیون سودربرگ کارنامه بلندبالا و پرتنوعی دارد. فیلمسازی که از مستقل‌ترین شیوه‌های فیلمسازی کار خودش را آغاز کرد، خیلی سریع در جشنواره‌های جهانی با اقبال روبرو شد و بعد دست به تجربیاتی بینابین سینمای مستقل و هالیوود زد و بعد هالیوود را در آغوش کشید، دوباره به سینمای مستقل رو آورد
به مناسب جشنواره فیلم کوتاه تهران سال 1397 برای نشریه روزانه جشنواره درباره پنج فیلم حاضر در این جشنواره متن‌هایی کوتاه نوشتم که در اینجا می‌توانید آنها را بخوانید.
“As Gregor Samsa woke one morning from uneasy dreams, he found himself transformed into some kind of monstrous vermin. He lay on his hard, armor-like back, and if he lifted his head a little, he could see his curved brown abdomen, divided by arch-shaped ridges
«لازاروی خوشحال» برنده جایزه بهترین فیلمنامه از جشنواره فیلم کن فیلمی است در دو بخش. فیلمی که شبیه بهترین کارهای برادران تاویانی آغاز می‌شود اما در نیمه دوم به یک درام اجتماعی/انتقادی سردستی شبیه بسیاری از فیلم‌های ضعیف این گونه در سینمای خودمان بدل می‌شود.
«اشیاء نوک‌تیز» بر تداعی شکل گرفته و برای همین میزانسن و کمان روایتش هم با همین الگو پیش می‌رود. قصه‌ی گیلیان فِلین با راوی اول شخصش تصویری بسیار نزدیک و دقیق از روحیه کامیل پریکر ارائه می‌دهد.
مجله 24 به مناسب شماره 100 خود سه سوال پرسیده بود درباره چرایی دوست داشتن سینما. امروز به مناسبت روز ملی سینما و متاسفانه همزمان با فراگیر شدن خبر پایان انتشار مجله 24 با گروه فعلی و روی کارامدن آدمی نامرتبط به سینما، دوباره خواندن نوشته حس و حالی غریب دارد، مثل حس و حال...
روبن اوستلند، فیلمساز سوئدی به گواه صحبت‌هایش در گفت‌وگویی که برای مجله 24 با او انجام دادم، بیش از آنکه علاقه داشته باشد روزانه فیلم ببیند و به شکلی پیگیر و سیری‌ناپذیر سینما را دنبال کند به تماشای ویدئوهای واقعی در یوتیوب علاقه دارد. به دنبال کردن ترندهای دنیای مجازی. خودش هم در دنیای مجازی...
اقتباس رامین بحرانی و امیر نادری از رمان «فارنهایت 451» ری بردبری با نقل قولی از فرانتس کافکا آغاز می‌شود، نویسنده‌ای که جایی در فیلم سروان جان بیتی، او را منحرف توصیف می‌کند. جمله‌ای دوپهلو: «اغلب بهتر است در زنجیر باشی تا آزاد.»
کورین روندو در کتاب «چه کسی از سوزان سانتاگ می‌ترسد؟» می‌نویسد: سانتاگ خود را همواره در تماام زندگی یک خواننده می‌داند و عمل نوشتن خود را در همین راستا تعریف می‌کند: «خواندن، عشق به خواندن، امری است که شما را به رویای نویسنده شدن می‌برد. و زمان درازی پس از این که نویسنده شدید، خواندن...
برای پرداختن به «بی‌عشق» ساخته آندری زویاگینتسف باید کمی از سینما دور شویم. ولادیمیر پوتین وقتی سال 2008 پس از هشت سال ریاست جمهوری روسیه، این سمت را به دیمیتری مدودف داد، خیلی از تحلیلگران سیاسی این را آغاز دوره جدیدی از تزاریسم در روسیه عنوان کردند و وقتی در سال 2012 پوتین دوباره به...
