انگار فیلم باید در همین گرند کنیون تمام می‌شد و جز این اگر بود عجیب بود؛ «تلما و لوئیز»، این فیلم چندوجهی ریدلی اسکات از همان نمای آغازینش، از همان تصویر سیاه و سفیدش از بیابانی بی‌انتها که لوحِ قرار گرفتن نام فیلم و عواملش است و بعد آرام آرام رنگی می‌شود و در آخر هم آرام آرام در سیاهی محود می‌شود به ما می‌گوید که با یک وسترن روبرو هستیم اما وسترنی واژگون. Continue Reading “وسترن واژگون – تلما و لوئیز ساخته ریدلی اسکات”
Author: Hossein Eidizadeh
Hossein Eidizadeh is a film critic and translator based in Tehran, Iran.
سینمای پنهان – ویدئودروم ساخته دیوید کراننبرگ
بلوغ سینمایی دیوید کراننبرگ خیلی دیر رخ می‌دهد و تا سال‌ها، حتا وقتی به شهرت هم می‌رسد از این بلوغ خبری نیست. وقتی فیلم‌های دوره اول فیلمسازیش را نگاه می‌کنی، کارهایی مثل «جرم‌های آینده»، «استریو» و «هار» و حتا «اسکنرز» و «Shivers»، همچنان احساس می‌کنی با فیلمسازی روبرو هستی که ذوق‌زدگی بیش از اندیشه او را به جلو می‌راند. Continue Reading “سینمای پنهان – ویدئودروم ساخته دیوید کراننبرگ”
در جستجوی هویت و حافظه ملی – نگاهی به سینمای آندری وایدا
سه نفر بودند که سینمای لهستان را جهانی کردند؛ رومن پولانسکی، کریشتف کیشلفسکی و آندری وایدا. سه نفری که هنوز هم علمدار سینمای لهستان هستند و نام‌های دیگری چون یژه اسکولیموفسکی، آندری ژوافسکی، آنیژکا هولاند و کریشتف زانوسی در سایه نام آنها قرار گرفتند. Continue Reading “در جستجوی هویت و حافظه ملی – نگاهی به سینمای آندری وایدا”
از گوشه و کنار دنیا – بهترین فیلم‌های سال 2017
چرا فهرست بهترین فیلم‌های سال را می‌نویسم؟ همین فهرست بهترین‌های سال را؟ برای اینگه فخر بفروشیم و بگوییم چه فیلم‌های بسیاری دیدیم؟ یا اینکه ما هم بخشی از بازی سالانه باشیم؟ این فهرست که به زبان فارسی است و مطمئنا مخاطبان خودش را دارد، شاید هم خیلی اندک. این فهرست چه تاثیری می‌تواند بگذارد؟ Continue Reading “از گوشه و کنار دنیا – بهترین فیلم‌های سال 2017”
در هزارتوی تاریکی – برخلاف شب ساخته فیلیپ گراندریو
فیلیپ گراندریو از آن فیلمسازهایی است که روی مرز سینمای هنری راه می‌رود، هرگز سینمایش راهی به گیشه نبرده و حتا در وادی سینمای هنری هم آنقدر حاشیه‌نشین بوده که حتا در میان دوست‌داران سینمای هنری هم نامی کمترشنیده شده است، اما آنهایی که سینمایش را دنبالش کردند شیفته جنون و غرابت سینمایش شدند. Continue Reading “در هزارتوی تاریکی – برخلاف شب ساخته فیلیپ گراندریو”
عکس مرگ – پیش از باران ساخته میلچو مانچفسکی
دوربین عکاسی حلقه واصل دو انتهای زنجیره خشونت و کشتار در تاریخ معاصر مقدونیه در فیلم درخشان «پیش از باران» میلچو مانچفسکی است. در روایت غیرخطی «پیش از باران» که سال 1994 ساخته و برنده شیر طلای جشنواره فیلم ونیز شد؛ ابتدا پایان داستان را می‌بینیم و تنها زمانی که بخش سوم فیلم به نام «عکس‌ها» را می‌بینیم متوجه توالی زمانی سه بخش فیلم می‌شویم. Continue Reading “عکس مرگ – پیش از باران ساخته میلچو مانچفسکی”
شیطنت با تاریخ – خاک ساخته میلچو مانچفسکی
میلچو مانچفسکی با فیلم اولش یعنی «پیش از باران» با آن روایت غیرخطی جذابش توجه‌ها را معطوف خود کرده بود. فیلم «خاک» (دومین فیلم بلند او) از طریق چند داستان نگاهی به سه موقعیت تاریخی (از نیویورک معاصر گرفته تا غرب وحشی و مقدونیه تحت سلطه عثمانی) می‌اندازد. Continue Reading “شیطنت با تاریخ – خاک ساخته میلچو مانچفسکی”
شبح سرگردان – داستان یک شبح ساخته دیوید لوری
«- منتظر کسی هستم. / – کی؟ / – یادم نمی‌آید.» این دیالوگ کوتاهی است که بین دو روح یا شبح در فیلم «داستان یک شبح» ساخته‌ی دیوید لوری رخ می‌دهد. فیلمی غریب درباره بسیاری از موضوعات حیاتی بشر، موضوعاتی که انسان اگر کمی از روزمرگی فاصله بگیرد و به اندیشه فرو برود محال است به آنها توجهی نکند و فکر و ذکرش مشغول آنها نشود. Continue Reading “شبح سرگردان – داستان یک شبح ساخته دیوید لوری”
سیمای زنی در دوردست – نگاهی به سینمای هونگ سانگ-سو
هونگ سانگ-سو، کارگردان 57 ساله اهل کره جنوبی این روزها با چنان سرعتی فیلم می‌سازد که فقط می‌شود با دوران اولیه فیلمسازی ژان لوک گدار مقایسه‌اش کرد، همان زمانی که گدار «از نفس افتاده» و «سرباز کوچک» را در یک سال ساخت و یا «دو سه چیزی که از او می‌دانم»، «زن چینی» و «آخر هفته» را هم در یک سال ساخت. سانگ-سو سال 2017 سه فیلم ساخته و هنوز سال تمام نشده. Continue Reading “سیمای زنی در دوردست – نگاهی به سینمای هونگ سانگ-سو”